Hafiz's poem about Imam Mahdi?

[shadow_of_light]

آن سیه‌چرده که شیرینیِ عالم با اوست

چشمِ میگون لبِ خندان دلِ خرم با اوست

 

گرچه شیرین‌ دهنان پادشهانند ولی

او سلیمانِ زمان است که خاتم با اوست

 

رویِ خوب است و کمالِ هنر و دامنِ پاک

لاجرم همتِ پاکان دو عالم با اوست

 

خال مشکین که بدان عارض گندمگون است

سِرِّ آن دانه که شد رهزنِ آدم با اوست

 

دلبرم عزم سفر کرد خدا را یاران

چه کنم با دل مجروح که مرهم با اوست

 

با که این نکته توان گفت که آن سنگین‌ دل

کُشت ما را و دمِ عیسیِ مریم با اوست

 

حافظ از معتقدان است گرامی دارش

زان که بخشایشِ بس روحِ مکرم با اوست

[shadow_of_light]

صائب تبریزی:

 

عقل نخلی است خزان دیده که ماتم با اوست

عشق سروی است که سرسبزی عالم با اوست

 

هر که در معرکه با جوهر ذاتی چون تیغ

روزگارش به خموشی گذرد، دم با اوست

 

عاصیی را که سروکار به دوزخ باشد

در بهشت است، اگر دیده پر نم با اوست

 

دل سودازده را وصل نیاورد به حال

چه کند عید به آن کس که محرم با اوست؟

 

دل هر کس که در آن زلف پریشان آویخت

می توان گفت که سررشته عالم با اوست

 

هر که زد مهر خموشی به لب چون و چرا

گر چه مورست درین دایره خاتم با اوست

 

نمک عشق به بی درد رام است حرام

جای رحم است بر آن زخم که مرهم با اوست

 

با غم عشق غم عالم فانی هیچ است

غم عالم نخورد هر که همین غم با اوست

 

هر که چون سوزن عریان مژه بر هم نزند

می توان یافت که سررشته عالم با اوست

 

صیقل آینه حسن بود دیده پاک

روی گل تازه ازان است که شبنم با اوست

 

هر که صائب ز بد خویش پشیمان نشود

تخم دیوست اگر صورت آدم با اوست

 

هر که صائب نکشد در دل خود آتش حرص

گر چه در باغ بهشت است جهنم با اوست

 

[AbdusSibtayn]

2 hours ago, shadow_of_light said:

آن سیه‌چرده که شیرینیِ عالم با اوست

چشمِ میگون لبِ خندان دلِ خرم با اوست

 

گرچه شیرین‌ دهنان پادشهانند ولی

او سلیمانِ زمان است که خاتم با اوست

 

رویِ خوب است و کمالِ هنر و دامنِ پاک

لاجرم همتِ پاکان دو عالم با اوست

 

خال مشکین که بدان عارض گندمگون است

سِرِّ آن دانه که شد رهزنِ آدم با اوست

 

دلبرم عزم سفر کرد خدا را یاران

چه کنم با دل مجروح که مرهم با اوست

 

با که این نکته توان گفت که آن سنگین‌ دل

کُشت ما را و دمِ عیسیِ مریم با اوست

 

حافظ از معتقدان است گرامی دارش

زان که بخشایشِ بس روحِ مکرم با اوست

Salam hamshirah, 

Is this from his divan? 

Beautiful poem. I'll post a translation sometime inshallah. 

Interestingly he calls the Imam (aj) سیاہچردہ ie sallow-complexioned/dusky in the first stanza. Many of our narrations seem to indicate that the Imam (aj) might be dark-complexioned due to his blessed mother (sa)'s African origin. 

[shadow_of_light]

44 minutes ago, AbdusSibtayn said:

Salam hamshirah, 

Is this from his divan? 

Beautiful poem. I'll post a translation sometime inshallah. 

Interestingly he calls the Imam (aj) سیاہچردہ ie sallow-complexioned/dusky in the first stanza. Many of our narrations seem to indicate that the Imam (aj) might be dark-complexioned due to his blessed mother (sa)'s African origin. 

Yes, this is one of his famous poems. He also used the word گندمگون ‌for describing his face which means yellowish.

There are other poems of him which are about Imam Mahdi, i guess.

[AbdusSibtayn]

آن سیه‌چرده که شیرینیِ عالم با اوست

چشمِ میگون لبِ خندان دلِ خرم با اوست

That dark-hued beloved, with whom the world's sweetness is,

Whose eyes like wine, smiles and a heart full of happiness is.

 

گرچه شیرین‌ دهنان پادشهانند ولی

او سلیمانِ زمان است که خاتم با اوست

Though there be kings sweet in speech, nonetheless,

He is the Sulayman (عليه السلام) of the age with whom the Seal (1) is.

 

رویِ خوب است و کمالِ هنر و دامنِ پاک

لاجرم همتِ پاکان دو عالم با اوست

Splendid is his face, and perfection of virtue, and immaculateness,

Certainly, with him the resilience of the universe's immaculate ones is.

 

خال مشکین که بدان عارض گندمگون است

سِرِّ آن دانه که شد رهزنِ آدم با اوست

The black mole, which with that wheaten cheek is,

With him, the secret of the grain that robbed Adam (عليه السلام) of Paradise is.

 

دلبرم عزم سفر کرد خدا را یاران

چه کنم با دل مجروح که مرهم با اوست

My beloved resolved to depart on a journey, for God's sake, O friends,

What shall I do with a wounded heart, for with him the ointment is.

 

با که این نکته توان گفت که آن سنگین‌ دل

کُشت ما را و دمِ عیسیِ مریم با اوست

With this piercing, it may be said that that stone-hearted one

Killed me, and with him the reviving breath of Isa (عليه السلام) is.

 

حافظ از معتقدان است گرامی دارش

زان که بخشایشِ بس روحِ مکرم با اوست

Hafiz is from the devotees of his honored house,

As salvation to be found with just that honored soul is.

 

Here's a working translation of Hafiz's poem. Eid=e-Zahra (sa) mubarak to everyone.